ნამდვილი ამბავია, კახეთის ერთ-ერთ სოფელში მარანზე ყურძნის ჩასაბარებლად მისულ ხალხს რომლებიც რიგში იდგნენ. ერთი კაცი გამოუტყდათ თავის სიმარჯვეში. მოკლეთ:
ჩემ პატრა ბიჭობაი ჩვენ სკოლაში ერთი მარწყვივით პატრაგოგო მაავლინეი გეოგრაფიი მასწავლებლათოოო. ჰოდა იგეთი კარგი ძუძუები და კანჭები ი ქონდა ღამე რო მახსენდებოდა საბან ზონტიკივით ვაყენებდიო. ჩემ მეზობლათ სახლი იქირავა და იქა ცხოვრობდაო, მეკიდე იმაზე ფიქრი მეტ არაფერ ვაკეთებდი თუ როგორ გამეჟიმნაო. ჩვენიდან მაწვნი ყიდვა დაიწყო დედაჩემი ლიტრიანი ბანკით მაგითვინ ადედებდა მაწონ და საღამოთი მიიქონდაო. ჩემმა გამჭრიახე გონება გამოსავალი იპოვნა ჩემი მთავარი პრობლემის გადასაწყვეტათო და წაველი ჩვენი სოფლი ვეტექიმთან ცოტა ძროხი ასახურებელი წამალი (ფხვნილი) გამოართვიო და იმ ბანკაში რომელშიც რძე ჩაასხა ჩასადედებლად შიგ ჩავყარე და კარგა მოურიეო. დილით მამაჩემი მინდორში წავიდა სამუშაოთ მე კიდე სკოლაშიო, ერთი სული მაქ როდის მოა საღამო მაწონი წაიღოი მასწავლებელმა. ცოტახანში დავადგები ვეტყვი გაკვეთილი ვერ გავიგეო და ოცნებაც ამიხდებაოო. მოედი სკოლიდან სახში შავედი და რასა ვხედამ დედაჩემ დაუდგამ ის ბანკა და ძირში ორი კოვზიღა აქ დარჩენილი და იმასაც გაფაციცებითა ხვეტამს კოვზითო. ეგრევე მამაითან გავიქე მინდორში, მამიიი წამო ჩქარა დედა ცუდათ არი მეთქი რაო რა მოუიდა დილაი კარგა იყოოო. წამო ჰააა ეეე მალე მეთქიო. სახში რო მოედით ქუჩიკარებში შავედით და რასა ვხედამ ჩვენი დაჩმეხილი (კოჭლი) ფოსტალიონი თან ოთახიდან გამოდის თან ღილებს იკრამსო ეე მაიმი აღარ გინდა უკვე კარგა იქნება ეხლა მეთქი უთხარ.
აი ეგრე ამიხდა ოცნე ჩემ მტერს უსურვებ ამითანაიო.
ჩემ პატრა ბიჭობაი ჩვენ სკოლაში ერთი მარწყვივით პატრაგოგო მაავლინეი გეოგრაფიი მასწავლებლათოოო. ჰოდა იგეთი კარგი ძუძუები და კანჭები ი ქონდა ღამე რო მახსენდებოდა საბან ზონტიკივით ვაყენებდიო. ჩემ მეზობლათ სახლი იქირავა და იქა ცხოვრობდაო, მეკიდე იმაზე ფიქრი მეტ არაფერ ვაკეთებდი თუ როგორ გამეჟიმნაო. ჩვენიდან მაწვნი ყიდვა დაიწყო დედაჩემი ლიტრიანი ბანკით მაგითვინ ადედებდა მაწონ და საღამოთი მიიქონდაო. ჩემმა გამჭრიახე გონება გამოსავალი იპოვნა ჩემი მთავარი პრობლემის გადასაწყვეტათო და წაველი ჩვენი სოფლი ვეტექიმთან ცოტა ძროხი ასახურებელი წამალი (ფხვნილი) გამოართვიო და იმ ბანკაში რომელშიც რძე ჩაასხა ჩასადედებლად შიგ ჩავყარე და კარგა მოურიეო. დილით მამაჩემი მინდორში წავიდა სამუშაოთ მე კიდე სკოლაშიო, ერთი სული მაქ როდის მოა საღამო მაწონი წაიღოი მასწავლებელმა. ცოტახანში დავადგები ვეტყვი გაკვეთილი ვერ გავიგეო და ოცნებაც ამიხდებაოო. მოედი სკოლიდან სახში შავედი და რასა ვხედამ დედაჩემ დაუდგამ ის ბანკა და ძირში ორი კოვზიღა აქ დარჩენილი და იმასაც გაფაციცებითა ხვეტამს კოვზითო. ეგრევე მამაითან გავიქე მინდორში, მამიიი წამო ჩქარა დედა ცუდათ არი მეთქი რაო რა მოუიდა დილაი კარგა იყოოო. წამო ჰააა ეეე მალე მეთქიო. სახში რო მოედით ქუჩიკარებში შავედით და რასა ვხედამ ჩვენი დაჩმეხილი (კოჭლი) ფოსტალიონი თან ოთახიდან გამოდის თან ღილებს იკრამსო ეე მაიმი აღარ გინდა უკვე კარგა იქნება ეხლა მეთქი უთხარ.
აი ეგრე ამიხდა ოცნე ჩემ მტერს უსურვებ ამითანაიო.