მიხოს შვილი უცხოეთში იყო წასული სასწავლებლად. უკან დაბრუნებულს მამა ეკითხება:
– აბა, შე შობელძაღლო, რა ისწავლე?
– ცხოველების ენა ვისწავლე.
– ყველა ცხოველის გესმის? – ეჭვით ჰკითხა მიხომ.
– ხო, ყველასი.
ამ დროს ძროხამ დაიზმუვლა.
– რაო რა მინდაო? – შეეკითხა მიხო შვილს.
– ახალი ბალახი მინდაო.
მერე ცხენმაც დაიჭიხვინა.
– ეგ რაღას ამბობს?
– აქ მცხელა და ჩრდილში გადამაბითო.
უცებ ქათამმა ატეხა კაკანი.
– ეს კიდე წუხს, ეს რამოდენა კვერცხი დავდე ძლივს გამოვტიე უკანალშიო. – აღარ დაელოდა შვილი მამის კითხვას.
იქვე, ახლოს მეზობლის ვირმა მორთო ყროყინი.
– შვილო არ დაუჯერო, არ დაუჯერო იტყუება მა მაგის
– აბა, შე შობელძაღლო, რა ისწავლე?
– ცხოველების ენა ვისწავლე.
– ყველა ცხოველის გესმის? – ეჭვით ჰკითხა მიხომ.
– ხო, ყველასი.
ამ დროს ძროხამ დაიზმუვლა.
– რაო რა მინდაო? – შეეკითხა მიხო შვილს.
– ახალი ბალახი მინდაო.
მერე ცხენმაც დაიჭიხვინა.
– ეგ რაღას ამბობს?
– აქ მცხელა და ჩრდილში გადამაბითო.
უცებ ქათამმა ატეხა კაკანი.
– ეს კიდე წუხს, ეს რამოდენა კვერცხი დავდე ძლივს გამოვტიე უკანალშიო. – აღარ დაელოდა შვილი მამის კითხვას.
იქვე, ახლოს მეზობლის ვირმა მორთო ყროყინი.
– შვილო არ დაუჯერო, არ დაუჯერო იტყუება მა მაგის